سوره الحاقة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى؛ آن روز ثابت و حق [كه وقوعش حتمى و ترديدناپذير است،]
مَا الْحَاقَّةُ
2آن روز ثابت و حق چيست؟
وَ ما أَدْراكَ مَا الْحَاقَّةُ
3و تو چه مى‌دانى كه آن روز ثابت و حق چيست؟
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ
4[قوم] ثمود و عاد آن روز كوبنده را انكار كردند؛
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ
5اما قوم ثمود با عذابى سركش هلاك شدند،
وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ
6و اما قوم عاد با تندبادى بسيار سرد و طغيان گر نابود شدند،
سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُوماً فَتَرَي الْقَوْمَ فِيها صَرْعيٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ
7كه خدا آن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنان مسلط كرد و [اگر آنجا بودى] مى‌ديدى كه آنان مانند تنه‌هاى پوسيده و پوك درختان خرما روى زمين افتاده [و هلاك شده‌اند.]
فَهَلْ تَريٰ لَهُمْ مِنْ باقِيَةٍ
8آيا از آنان هيچ باقى مانده‌اى مى‌بينى؟
وَ جاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِكاتُ بِالْخاطِئَةِ
9و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و مردم شهرهاى زير و رو شده [قوم لوط] مرتكب گناهان بزرگ شدند،
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رابِيَةً
10و فرستاده پروردگارشان را نافرمانى كردند و خدا هم آنان را به عذابى سخت گرفت.
